Sobór Vat. II w Konstytucji Dogmatycznej o Kościele „Lumen gentium” stwierdził, że Maryja dzięki „swej macierzyńskiej miłości opiekuje się braćmi Syna swego, pielgrzymującymi jeszcze i narażonymi na trudy i niebezpieczeństwa, póki nie zostaną doprowadzeni do szczęśliwej ojczyzny” (LG, 62). Ona zrodziła nas na Kalwarii w duchowym zjednoczeniu z Jezusem, naszym Odkupicielem. A ponieważ była Jego Matką, stała się również Matką Kościoła, Matką wszystkich dusz, w szczególności tych, które najbardziej cierpią i potrzebują współczucia, pomocy i pocieszenia, a takimi są dusze czyśćcowe.
Wielu świętych miało poznanie, iż Matka Boża składała częste wizyty w czyśćcu, przynosząc pocieszenie i wsparcie swoim potrzebującym dzieciom. Jej matczyne Serce udziela łask i błogosławieństw, a w czasie Jej wizyt zawieszone zostają cierpienia dusz czyśćcowych. Te prywatne objawienia potwierdzają prawdę, iż Maryja nie opuszcza, ani nie zaniedbuje nigdy swoich wiernych dzieci – ani tu na ziemi, ani też w czyśćcu.
