Pomoce homiletyczne: książka z bajkami, sztuczny kwiat, obraz chwastu, obraz przedstawiający pole pszenicy z chwastami.
Drogie dzieci czy pamiętacie jakie bajki rodzice Wam czytali do snu? Za moich czasów było wiele bajek i mama czytała baśnie Andersena (kapłan pokazuje książkę). Każda bajka niesie ze sobą życiową sentencję, czyli pouczenie dla czytelnika. Pan Jezus, gdy często spotykał się z ludźmi opowiadał im różne przypowieści czy historie, aby starali się zrozumieć Jego naukę. Poprzez opowiadanie człowiek lepiej rozumie przekaz jaki niesie. Dzisiaj Pan Jezus opowiada nam aż 3 przypowieści. Pierwsza mówi o chwaście, ziarnku gorczycy i zaczynie.
Zajmiemy się pierwszą opowieścią.
Przyniosłem wam dzisiaj zboże. Pole, na którym rośnie symbolizuje nasze życie. To zboże symbolizuje nasze dobre uczynki i zachowania. Natomiast chwast (kapłan pokazuje obraz chwastu) jest symbolem złych uczynków i wad. Chwastu się nie sadzi i się go nie pielęgnuje. On sam rośnie na polu. Zobaczcie jak to wygląda (kapłan pokazuje obraz pola pszenicy z chwastem). Spójrzcie proszę, rośnie on pojedynczo i w różnych miejscach na polu. Jest on szkodliwy dla roślin, ponieważ zabiera im środki odżywcze z ziemi i przysłania im słońce. Dlatego chwasty powinny być usunięte jak są jeszcze bardzo małe. Jeśli taki chwast urośnie to jest obawa, że wyrywając chwast możemy wyrwać tez dobre zboże.
Drogie dzieci, Pan Jezus przez tę przypowieść chcę nas prosić, abyśmy usuwali chwasty, czyli złe nawyki i zachowania, gdy są jeszcze na samym początku wzrostu, czyli czynione od niedawna. Nie jest to na pewno łatwe, gdyż po chwastach, które wyrwiemy pojawiają się kolejne, ponieważ one same się sieją. Dlatego warto się trudzić, ponieważ Jezus obiecuje nam wielką nagrodę. Tak jak rolnik cieszy się z obfitych plonów, tak samo Pan Jezus się cieszy widząc jak walczymy z naszymi grzechami czyli chwastami. Życzę Wam drogie dzieci, aby na Waszym polu życia rosło jak najmniej chwastów. Amen
