Wspólnota w Cieniu Skrzydeł zaprasza na czternastodniowe przygotowanie do Uroczystości Zesłania Ducha Świętego pt. „Droga [do] Światła”.
W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Amen.
K.: Witaj, Jezu Chryste Zmartwychwstały.
W.: Albowiem przez Swą Śmierć i Zmartwychwstanie odkupiłeś nas, Panie.
Z Ewangelii wg św. Jana (J 21, 15-17)
A gdy spożyli śniadanie, rzekł Jezus do Szymona Piotra: «Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie więcej aniżeli ci?» Odpowiedział Mu: «Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham». Rzekł do niego: «Paś baranki moje!» I znowu, po raz drugi, powiedział do niego: «Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie?» Odparł Mu: «Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham». Rzekł do niego: «Paś owce moje!». Powiedział mu po raz trzeci: «Szymonie, synu Jana, czy kochasz Mnie?» Zasmucił się Piotr, że mu po raz trzeci powiedział: «Czy kochasz Mnie?» I rzekł do Niego: «Panie, Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, że Cię kocham». Rzekł do niego Jezus: «Paś owce moje!»
Instrukcja:
Zastanów się nad powyższym fragmentem. Spróbuj rozważyć jego treść, odnieść do siebie, wyciągnąć wnioski. Może Ci w tym pomóc poniższe rozważanie.
Rozważanie Augustyna:
Wysoka była samoocena Piotra. Któż bardziej niż on mógł kochać Jezusa? Przecież był świadkiem wszystkich Jego zbawczych działań. Był on niejako pierwszym wśród apostołów. Gdy jednak przyszedł moment próby, Piotr nie zdał egzaminu. Któż mógłby przewidzieć, że ten, który miał być skałą, wyrzeknie się nawet znajomości ze swoim Mistrzem? Nie powinniśmy jednak skupiać się tylko na niedoskonałości tego apostoła, ponieważ Pismo Święte jest czymś żywym, historią o człowieku w każdych czasach, więc i o nas teraz.
Tamta sytuacja, tamto zaparcie się Jezusa, jest niewątpliwie punktem wyjściowym do rozmowy nad jeziorem – pierwszej od czasu zaparcia się Jezusa przez Piotra. Chrystus przychodzi więc nie do Piotra, jako skały, fundamentu Kościoła, gorliwego apostoła, ale do człowieka tchórzliwego, niekonsekwentnego, człowieka będącego tylko cieniem tego, kim mógłby być. Przychodzi do faceta, który miał być papieżem, a łowi ryby. Przychodzi do mnie nie jako człowieka u szczytu kariery, który ma wszystko, ale do człowieka, który może żyć pełniej. Może dużo więcej czerpać z życia. Jezus przychodzi, aby to życie przenieść na znacznie wyższy poziom.
Samo powierzenie Piotrowi funkcji pasterskiej w Kościele nie wydaje się istotą tego spotkania. Można się było zresztą tego spodziewać. Istotą jest to, że powierzona zostaje ona w chwili zetknięcia się z niedoskonałością Piotra. Wybór momentu powierzenia tej władzy Piotrowi powinien nam dać do myślenia. Jezus nie przychodzi dziś powołać do Kościoła ludzi doskonałych, ale tych, którzy pełnię życia mają dopiero osiągnąć. Jezus wkracza w momencie zagubienia, żeby pomóc nam uczynić naszą miłość doskonałą.
Modlitwa:
Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu. Jak była na początku teraz i zawsze, i na wieki wieków. Amen.
Na koniec wysłuchaj nagrania. Niech to będzie impuls do modlitwy dziękczynienia Bogu za to, że przebacza Twoje grzechy i uzdrawia Twoją przeszłość.
